|
POLITYKA EDUKACYJNA MIASTA SZCZECINA
Celem polityki edukacyjnej Miasta Szczecina, jest tworzenie elastycznego
systemu edukacyjnego umożliwiającego ustawiczne podnoszenie jakości wykształcenia
mieszkańców naszego miasta, w zgodzie z ich oczekiwaniami i potrzebami,
reagującego na wyzwania gospodarcze, kulturalne i społeczne, prowadzącego
do wyrównania szans edukacyjnych, dostosowanego do polskiej tradycji narodowej,
przygotowującego do wymogów integracji europejskiej i zapewniającego uczniom
i rodzicom swobodę wyboru szkoły.
ROZDZIAŁ 1.
PRIORYTETY POLITYKI EDUKACYJNEJ
Samorząd Szczecina jako organ prowadzący szkoły i placówki oświatowe jest
odpowiedzialny za tworzenie w mieście optymalnych warunków prawno-organizacyjnych
i materialnych dla realizacji powszechności oraz dostępności kształcenia,
wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży, a także za tworzenie warunków
dla edukacji ustawicznej dorosłych mieszkańców miasta.
Odpowiedzialność ta wymaga realizacji następujących zadań priorytetowych:
1. Tworzenia lokalnych aktów prawnych określających metody i formy organizacyjno-programowe
uruchamiające mechanizmy wyrównywania szans edukacyjnych mieszkańców miasta,
2. Zagwarantowania środków finansowych na realizację zadań edukacyjnych,
w tym tych, które zostaną ustalone na każdy rok kalendarzowy ,
3. Tworzenia miejskich standardów edukacyjnych, stałe monitorowanie i
ewaluacja jakości świadczonych usług edukacyjnych,
4. Organizowania pomocy dla najsłabszych, pochodzących ze środowisk biednych
i kulturowo zaniedbanych oraz dla osób niepełnosprawnych,
5. Tworzenia warunków dla pełnego rozwoju uczniów wybitnie zdolnych,
6. Zapewnienia podstawowych środków materialno-technicznych i finansowych
dla realizacji w szkołach i placówkach oświatowych zajęć pozalekcyjnych
oraz dalszego rozwoju zajęć pozaszkolnych i edukacji ustawicznej,
7. Dalszego usprawniania procesu zarządzania szkołą i placówką oświatową,
przede wszystkim przez przekazywanie dyrektorowi jeszcze większej samodzielności
oraz przez egzekwowanie odpowiedzialności za podjęte decyzje,
8. Wzmacniania funkcji wychowawczych szkoły,
9. Tworzenia warunków ku temu, by szkoły stały się silnymi centrami oddziaływania
środowiskowego,
10. Uwzględnienia dorobku rodzimego systemu edukacyjnego i skorelowania
go z rozwiązaniami oświatowymi krajów jednoczącej się Europy.
ROZDZIAŁ 2.
PRZEDSZKOLA
Wczesne lata życia dziecka to najważniejszy okres w jego rozwoju. Dlatego
tak ważna jest edukacja przedszkolna, tworzenie każdemu dziecku szansy
harmonijnego rozkwitu jego umiejętności i talentów. Sprzyja temu fachowa
kadra nauczycieli przedszkoli, dobre warunki nauki i wychowania, współpraca
z rodzicami. Edukacja przedszkolna prowadzi do wszechstronnego rozwoju
dziecka i przygotowania go do nauki w szkole. Współodpowiedzialni za proces
wychowania są jego uczestnicy: nauczyciele i rodzice.
Władze miasta będą dążyć do zapewnienia dzieciom dostępu do placówek przedszkolnych,
zgodnie z potrzebami rodziców i do tworzenia dobrych warunków pobytu dzieci
w przedszkolach. W tym celu, w kolejnych latach należy dążyć do:
1. Dostosowania sieci przedszkoli publicznych do rzeczywistych potrzeb
mieszkańców miasta. Niż demograficzny i spadek liczby dzieci powinien
zostać skompensowany większym udziałem dzieci w wieku trzech, czterech
i pięciu lat w edukacji przedszkolnej.
2. Stopniowego tworzenia w istniejących placówkach przedszkoli środowiskowych,
o elastycznych formach działania, w których dzieci mogłyby przebywać w
różnym czasie - od kilku godzin tygodniowo, do kilku godzin dziennie,
umożliwienia przyjmowania dzieci rodziców niepracujących, objęcia opieką
dzieci ze środowisk patologicznych.
3. Sukcesywnego zwiększania liczby przedszkoli integracyjnych, zatrudniania
w nich niezbędnej kadry (szczególnie z uwzględnieniem potrzeb psychologicznych,
pedagogicznych, terapeutycznych i logopedycznych). Do roku 2010 optymalna
liczba przedszkoli w całej sieci powinna być przystosowana do pobytu w
nich dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
4. Opracowania i wdrożenia systemu badań rozwojowych dzieci dwuletnich,
wczesnego wykrywania wad rozwojowych i wsparcia rodziców.
5. Przestrzegania standardu liczebności dzieci w oddziałach przedszkolnych.
Od 1 września 2002 liczba dzieci w grupie nie powinna przekraczać 25.
6. Stopniowego przekształcania w kolejnych latach niektórych przedszkoli
w placówki niepubliczne. W razie konieczności likwidacji przedszkola publicznego
obiekt powinien zostać w pierwszej kolejności udostępniony dla przedszkola
niepublicznego lub innej placówki oświaty niepublicznej.
ROZDZIAŁ 3.
SZKOŁY PODSTAWOWE
Sieć szkół podstawowych musi zapewniać dostępność i uwzględniać zmiany
demograficzne. Rodzice powinni mieć zapewnione prawo do uczestniczenia
w tworzeniu jak najlepszych warunków nauki dzieciom. Szkoły środowiskowe
powinny spełniać rolę centrów aktywności lokalnej, otwartych na problemy
najbliższego otoczenia i współpracujących z organizacjami lokalnymi. W
tym celu:
1. Należy przeanalizować a następnie stale monitorować wskaźniki funkcjonowania
wszystkich szkół na terenie miasta (liczba uczniów w szkole, liczba uczniów
w oddziale, liczba uczniów przypadająca na nauczyciela, liczba uczniów
na pracownika, koszt kształcenia ucznia w danej szkole, wskaźnik wykorzystania
budynku - stosunek liczby oddziałów do liczby sal).
2. Należy opracować projekt sieci szkół podstawowych na lata 2002 - 2008
uwzględniając zmiany demograficzne w poszczególnych rejonach szkolnych
oraz analizę wskaźników funkcjonowania szkół.
3. Zaprojektowaną sieć szkół należy stale monitorować i poddawać corocznej
korekcie uwzględniającej zmiany liczby dzieci w rejonach szkolnych oraz
corocznym uzupełnieniom uwzględniającym informacje o liczbie dzieci nowo
narodzonych.
4. Liczba dzieci w oddziałach szkolnych nie będzie przekraczać 26 uczniów,
a w oddziałach nowotworzonych nie będzie mniejsza niż 22 uczniów. Wyjątki
od tej zasady rozstrzygane będą wspólnie przez dyrektora szkoły i organ
prowadzący.
5. Sieć szkół powinna być zaprojektowana tak, by od września 2005 zajęcia
lekcyjne kończyły się nie później niż o godzinie 16.00.
6. Od września 2004 roku (o ile przepisy prawa nie będą stanowić inaczej)
wszystkie szkoły podstawowe powinny zostać oddzielone od gimnazjów z wyjątkiem
szkół uznanych za środowiskowe i usytuowanych na obrzeżach miasta.
7. Liczba godzin zajęć pozalekcyjnych, poza ramowymi planami nauczania,
zwiększana będzie stopniowo od września 2002 tak, aby od roku 2006 przypadały
2 godziny tygodniowo na każdy oddział.
8. Tworzone będą warunki dla funkcjonowania szkół integracyjnych poprzez
likwidowanie barier architektonicznych, zapewnienie odpowiednich warunków
organizacyjnych i właściwe przygotowanie kadry. Od 2010 roku wytypowane
szkoły podstawowe powinny być dostosowane tak, aby każde dziecko niepełnosprawne
mogło uczyć się blisko swego miejsca zamieszkania.
9. Dążyć się będzie do zapewnienia - w miarę potrzeb uczniów - etatów
pedagoga, psychologa lub innych specjalistów.
10. Od września 2002 roku rodzicom zapewnia się - w miarę możliwości organizacyjnych
- prawo do swobodnego wyboru szkoły dla swojego dziecka. Zasada prawa
do wyboru szkoły spoza rejonu zamieszkania nie może dezorganizować pracy
wybranej szkoły i zwiększać z tego tytułu kosztów kształcenia.
ROZDZIAŁ 4.
GIMNAZJA
Gimnazjum stanowi bardzo ważne ogniwo systemu edukacji. Absolwenci gimnazjum
muszą umieć się uczyć, współpracować w zespole, rozwiązywać problemy,
skutecznie komunikować się z innymi i sprawnie posługiwać się komputerem.
Powinni również posługiwać się dwoma językami obcymi. W tym celu:
1. Należy - podobnie jak w szkołach podstawowych (por. rozdział 3 pkt.
1) - przeanalizować wskaźniki funkcjonowania gimnazjów.
2. Należy opracować projekt sieci gimnazjów na lata 2002 - 2010 uwzględniając
zmiany demograficzne w poszczególnych rejonach szkolnych oraz analizę
wskaźników funkcjonowania szkół.
3. Zaprojektowaną sieć szkół należy stale monitorować i poddawać corocznej
korekcie uwzględniającej zmiany liczby dzieci w rejonach szkolnych.
4. Liczba dzieci w oddziałach szkolnych nie będzie przekraczać 26 uczniów,
a w oddziałach nowotworzonych nie będzie mniejsza niż 22 uczniów. Wyjątki
od tej zasady rozstrzygane będą wspólnie przez dyrektora szkoły i organ
prowadzący.
5. Od września 2004 roku nastąpi oddzielenie szkół podstawowych od gimnazjów
z wyjątkiem przypadków wymienionych w rozdz. 3 pkt. 6.
6. Od roku 2002 poprawiana będzie stopniowo baza gimnazjów, tak aby po
2006 roku każde gimnazjum posiadało: bazę sportową, bibliotekę, salę komputerową,
specjalistyczne pracownie przedmiotowe. Dążyć należy do utrzymania gimnazjów
nie mniejszych niż dziewięciooddziałowe i nie większych niż piętnastooddziałowe.
Od 2005 roku zlikwidowana będzie dwuzmianowość, a zajęcia lekcyjne będą
się kończyć nie później niż o godzinie 16.00.
7. Podobnie jak w przypadku szkół podstawowych, należy tworzyć warunki
dla funkcjonowania szkół integracyjnych poprzez likwidowanie barier architektonicznych,
zapewnianie odpowiednich warunków organizacyjnych i właściwe przygotowanie
kadry. Od 2010 roku wytypowane gimnazja powinny być dostosowane tak, aby
każde dziecko niepełnosprawne mogło uczyć się blisko swego miejsca zamieszkania.
8. Od września 2002 roku zwiększeniu ulegać będzie liczba godzin zajęć
pozalekcyjnych, tak, aby od roku 2006 na każdy oddział gimnazjum przypadały
2 godziny tygodniowo.
9. Rodzice i uczniowie będą mieli prawo wolnego wyboru gimnazjum, w miarę
możliwości organizacyjnych szkół. Zasada prawa do wyboru szkoły spoza
rejonu zamieszkania nie może dezorganizować pracy wybranej szkoły i zwiększać
z tego tytułu kosztów kształcenia.
10. Dążyć się będzie do zapewnienia - w miarę potrzeb uczniów - etatów
pedagoga, psychologa lub innych specjalistów.
ROZDZIAŁ 5.
SZKOŁY PONADGIMNAZJALNE
W najbliższych latach wdrażana będzie w Szczecinie ogólnopolska reforma
szkolnictwa ponadgimnazjalnego. Tworzona sieć liceów profilowanych i szkół
zawodowych musi uwzględniać zmiany demograficzne, oczekiwania i zainteresowania
absolwentów gimnazjów, potrzeby rynku pracy, bazę i kadrę szkół. W sieci
szkół ponadgimnazjalnych znaleźć się musi bogata oferta kształcenia ogólnego
oraz zawodowego z jednoczesnym zapewnieniem drożności kształcenia. Muszą
także mieć możność uzyskania kwalifikacji na poziomie technika w dużej
różnorodności szkół policealnych. Ważnym zadaniem dla miasta Szczecina
będzie stworzenie warunków dla edukacji ustawicznej.
Uzyskanie wysokiej jakości szkół ponadgimnazjalnych wymaga:
1. Przekształcania obecnie funkcjonujących szkół ponadpodstawowych w
szkoły ponadgimnazjalne oraz zespoły szkół ponadgimnazjalnych, w których
powstaną wielofunkcyjne ośrodki kształcenia o dużej elastyczności i otwartości
na potrzeby rynku pracy i aspiracje młodzieży. W zespołach szkół ponadgimnazjalnych
mogą funkcjonować następujące typy szkół: licea ogólnokształcące i profilowane,
licea uzupełniające, zasadnicze szkoły zawodowe, technika, technika uzupełniające,
szkoły policealne i dotychczasowe typy szkół - do wygaszenia.
2. Przyjęcia projektu nowej sieci szkół ponadgimnazjalnych obejmującej
wszystkie typy szkół ponadgimnazjalnych. Przy jej projektowaniu zastosowana
zostanie zasada stopniowego wzrostu wskaźnika absolwentów gimnazjów kontynuujących
naukę w liceach ogólnokształcących i profilowanych - od 65% populacji
w roku 2002 do 80% w roku 2006. W szkołach zawodowych wskaźnik ten zmniejszał
się będzie z 35% w roku 2002 do 20% w roku 2006.
3. Uwzględnienia w projekcie sieci istnienia placówek realizujących zadania
wynikające z pełnienia przez Szczecin funkcji stolicy województwa zachodniopomorskiego.
Placówki te będą między innymi:
ˇ Prowadzić zadania wynikające z potrzeby koordynacji kształcenia ustawicznego
w województwie,
ˇ Prowadzić zadania związane z koordynacją kształcenia pracowników młodocianych
w województwie,
ˇ Prowadzić zadania związane z koordynacją kształcenia zawodowego w centrach
kształcenia praktycznego.
4. Tworzenia właściwych warunków pracy szkół przede wszystkim poprzez
zmniejszanie liczebności klas (liczba uczniów w klasie powinna być nie
większa niż 26 osób, a w oddziałach nowo tworzonych nie mniejsza niż 22
osoby) i stałe unowocześnianie wyposażenia szkoły - od roku 2002.
5. Rozpoczęcia od września 2002 procesu likwidowania warsztatów szkół
zawodowych. Kształcenie zawodowe, zwłaszcza praktyczne na poziomie wstępnym
powinno odbywać się w szkolnych pracowniach - laboratoriach. Natomiast
specjalistyczne kształcenie praktyczne musi być organizowane w zakładach
pracy powiązanych ze szkołą, zakładach rzemieślniczych i usługowych, branżowych
centrach kształcenia praktycznego.
6. Stałego monitorowania sposobu funkcjonowania i sieci szkół od września
2002 roku i przygotowywania raportów i wniosków, które stanowić mogą podstawę
do wprowadzania korekt wynikających ze zmian demograficznych, zmiany rynku
pracy i z oceny działania szkół.
7. Stopniowego zwiększania od września 2002 roku liczby godzin zajęć pozalekcyjnych,
tak, aby od roku 2006 na każdy oddział szkolny przypadały 2 godziny tygodniowo.
8. Tworzenia warunków do nauki młodzieży niepełnosprawnej we wszystkich
typach szkół ponadgimnazjalnych przede wszystkim przez likwidację barier
architektonicznych, niezbędne działania organizacyjne oraz właściwe przygotowanie
kadry. Od 2010 roku każdy uczeń niepełnosprawny powinien mieć szansę kontynuacji
nauki w wybranym przez siebie profilu kształcenia lub zawodzie.
9. Sukcesywnego tworzenia na bazie szkół ponadgimnazjalnych warunków do
edukacji ustawicznej.
ROZDZIAŁ 6.
PORADNIE PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNE I PLACÓWKI OŚWIATOWE
Poradnie psychologiczno - pedagogiczne wykonują ważne funkcje wspomagające
rozwój dziecka i wychowawczą funkcję rodziny. Udzielają uczniom pomocy
w wyborze kierunku kształcenia, zawodu i planowania kariery zawodowej,
prowadzą zajęcia psychoedukacyjne w zakresie profilaktyki uzależnień i
terapii zaburzeń rozwojowych i zachowań dysfunkcyjnych oraz edukację prozdrowotną,
pomagają uczniom, rodzicom i nauczycielom w diagnozowaniu i rozwijaniu
talentów i zainteresowań uczniów.
Poradnie prowadzą: badania diagnostyczne, orzecznictwo, zajęcia terapeutyczne,
konsultacje rodzinne, terapię rodzin, grupy wsparcia dla pedagogów, zajmują
się dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
Rozwijanie systemu poradnictwa i opieki wymaga:
1. Stałego dostosowywania sieci poradni psychologiczno-pedagogicznych
do zmieniających się potrzeb społecznych mieszkańców miasta i uwarunkowań
wynikających z prawa oświatowego.
2. Tworzenia warunków do wczesnej interwencji w zakresie diagnozy rozwoju
psychoruchowego, wspomagania rozwoju dziecka w wieku od urodzenia do siódmego
roku życia, doradztwa ich rodzicom.
3. Stałego rozwoju poradnictwa zawodowego w korelacji z potrzebami rynku
pracy.
4. Tworzenia i stopniowego poszerzania sieci świetlic środowiskowych dla
dzieci i młodzieży w tych dzielnicach miasta, w których występuje społeczne
zapotrzebowanie.
5. Zapewnienia doradztwa psychologicznego rodzicom dzieci o specjalnych
potrzebach edukacyjnych.
6. Zapewnienia, w miarę możliwości, opieki pielęgniarskiej w szkołach
i placówkach oświatowych oraz opiekuńczo-wychowawczych.
7. Tworzenia poradni specjalistycznych, zajmujących się problemami szczególnie
trudnymi i wymagającymi długotrwałej i kompleksowej pracy.
8. Poradnie te powinny być ukierunkowane na:
ˇ wspomaganie wychowawczych funkcji rodziny,
ˇ wczesną interwencję i wspomaganie rozwoju dziecka od urodzenia do siódmego
roku życia,
ˇ udzielanie pomocy dzieciom i młodzieży niepełnosprawnej lub z dysfunkcjami
rozwojowymi oraz ich rodzicom,
ˇ udzielanie pomocy młodzieży w rozwiązywaniu problemów okresu dojrzewania,
ˇ udzielanie pomocy uczniom w dokonywaniu wyboru kierunku kształcenia,
zawodu i planowania kariery zawodowej,
ˇ udzielanie pomocy dzieciom i młodzieży z wybitnymi uzdolnieniami,
ˇ orzekanie o potrzebie kształcenia specjalnego w stosunku do dzieci z
wadą słuchu, wzroku i dzieci autystycznych,
ˇ profilaktykę problemową, w tym profilaktykę uzależnień dzieci i młodzieży.
9. Stałego monitorowania potrzeb w zakresie form i metod pomocy psychologiczno-
pedagogicznej i tworzenia warunków pracy poradni odpowiednich do wyników
monitoringu.
ROZDZIAŁ 7.
EDUKACJA INFORMATYCZNA
Edukacja informatyczna jest priorytetem szkoły XXI wieku. Dlatego należy
dążyć do:
1. Wyposażenia szkół wszystkich typów w sprzęt komputerowy. Sprzęt informatyczny
oraz oprogramowanie musi być stale unowocześniane i uzupełniane.
2. Podłączenia, do 2004 roku, każdej szkoły do Internetu.
3. Coraz szerszego wykorzystywania komputera w procesie dydaktycznym i
wychowawczym szkoły i placówki oświatowej.
4. Ogłaszania konkursów na granty w dziedzinie informatyki i praktycznych
zastosowań komputera i internetu przez uczniów i nauczycieli.
ROZDZIAŁ 8.
NAUCZANIE JĘZYKÓW
Nauczanie trzech języków, w tym dwóch obcych, jest priorytetem edukacji
w społeczeństwie aspirującym do Unii Europejskiej i pragnącym aktywnie
uczestniczyć w rozwoju cywilizacji europejskiej. Należy dążyć do:
1. Tworzenia możliwości rozpoczynania edukacji językowej w przedszkolu
i zapewnienia ciągłości tej edukacji we wszystkich typach szkół miejskiego
systemu oświatowego. Zajęcia mogą być prowadzone w systemie klasowym,
międzyklasowym, a w przypadkach szczególnie uzasadnionych również międzyszkolnym.
2. Systematycznego poszerzania oferty edukacji językowej - szczególnie
dla dzieci o dużej łatwości uczenia się języków.
3. Tworzenia warunków do rozwoju różnych form i metod współdziałania przygranicznego
w edukacji językowej dzieci i młodzieży oraz doskonalenia nauczycieli.
4. Opracowania systemu pomocy materialnej dla czynnych nauczycieli przygotowujących
się do pozyskania kwalifikacji wymaganych przy nauczaniu języków obcych.
ROZDZIAŁ 9.
UCZNIOWIE ZDOLNI
System edukacji musi wspierać zdolności i talenty uczniów i stwarzać im
warunki indywidualnego rozwoju. Dlatego należy:
1. Stworzyć miejski system wczesnego dostrzegania szczególnych uzdolnień
dzieci i młodzieży oraz promowania ich osiągnięć.
2. Udzielać daleko idącego wsparcia instytucjom i organizacjom działającym
na rzecz dzieci i młodzieży szczególnie uzdolnionej oraz promować ich
działalność.
3. Od roku 2003, w miarę możliwości finansowych miasta, zwiększać w budżecie
wielkość środków przeznaczonych na stypendia, nagrody, premie oraz środki
na indywidualne zajęcia dla młodzieży szczególnie uzdolnionej.
4. Stwarzać warunki do przeprowadzania konkursów i olimpiad przedmiotowych,
tak by mogły odbywać się we wszystkich typach szkół, a także wspomagać
finansowo wyjazdy miejskich laureatów na konkursy ogólnopolskie.
5. W miarę możliwości finansowych miasta tworzyć warunki do organizowania
obozów naukowych oraz finansowego wspierania udziału dzieci i młodzieży
szczególnie uzdolnionej w warsztatach i obozach organizowanych przez wyspecjalizowane
instytucje i organizacje edukacyjne.
ROZDZIAŁ 10.
DZIECI I MŁODZIEŻ O SPECJALNYCH POTRZEBACH EDUKACYJNYCH
Dbałość o zaspokojenie potrzeb dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych
jest szczególnym obowiązkiem władz miasta. Należy tworzyć warunki szerokiej
integracji, pozostawiając jednak szkoły i placówki specjalne dla dzieci
ze wskazaniami do tej formy nauki. Ważnym elementem wsparcia jest system
poradnictwa, z którego mogą korzystać zarówno uczniowie jak i nauczyciele
i rodzice.
Dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych mają prawo do opieki w przedszkolu
i nauki w szkołach dostosowanych do ich potrzeb i możliwości oraz do oczekiwań
ich rodziców. Placówki specjalistyczne muszą oferować różnorodne formy
terapii, rehabilitacji i rewalidacji.
Należy dążyć do:
1. Całościowego zdiagnozowania i określenia skali potrzeb dzieci i młodzieży
wymagającej opieki i edukacji specjalnej w poszczególnych typach szkół
i placówek z uwzględnieniem specyfiki poszczególnych rejonów miasta. Wymaga
to opracowania, a następnie stałej aktualizacji odpowiedniej bazy danych.
2. Stałego doskonalenia sieci szkół i placówek specjalnych oraz integracyjnych
dostosowując je do rzeczywistych potrzeb dzieci i młodzieży o specjalnych
potrzebach edukacyjnych.
3. Powierzenia jednej z poradni specjalistycznych zadania koordynowania
działań na rzecz dzieci i młodzieży o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
4. Udzielania przez Władze Miasta Szczecina daleko idącego wsparcia organizacjom
działającym na rzecz dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
5. Współpracy z samorządami innych gmin i powiatów województwa zachodniopomorskiego
w zakresie zaspokajania potrzeb edukacji specjalnej realizowanej w wyspecjalizowanych
placówkach kształcenia specjalnego (SOSW, OSW).
6. Umożliwienia integracji uczniów o różnych typach niepełnosprawności
również we wszystkich typach szkół masowych i specjalnych. W istniejących
szkołach zawodowych specjalnych stworzyć trzeba oddziały dla uczniów gimnazjów
masowych przyuczające do zawodu.
7. Tworzenia warunków edukacji ustawicznej dla absolwentów wszystkich
typów szkół specjalnych.
8. Zapewnienia opieki dydaktycznej i wychowawczej w szpitalach jako realizacji
obowiązku szkolnego oraz wspomagania procesu leczenia, rehabilitacji,
a równocześnie terapii i wsparcia dzieci i młodzieży.
9. Usprawnienia dowozu dzieci do placówek specjalnych.
ROZDZIAŁ 11.
POLITYKA KADROWA
W systemie edukacji rola nauczycieli jest podstawowa dla zapewniania właściwego
poziomu nauczania i wychowywania.
W celu wzrostu poziomu pracy i podniesienia kwalifikacji nauczycieli należy
dążyć do:
1. Zdiagnozowania aktualnego stanu kadry, poziomu kwalifikacji i stażu
pracy, a następnie opracowania prognozy potrzeb kadrowych dla poszczególnych
typów szkół i placówek oświatowych. Analiza ta musi być ściśle powiązana
z zaprojektowaną siecią szkół i placówek. Niezbędne jest prowadzenie stałego
monitoringu w tej dziedzinie.
2. Opracowania całościowej koncepcji kształcenia, dokształcania i doskonalenia
nauczycieli dostosowanej do prognozy potrzeb kadrowych. Za priorytety
uznać należy przygotowanie nauczycieli dwuprzedmiotowych oraz przygotowanie
nauczycieli szkół masowych do pracy z młodzieżą o specjalnych potrzebach
edukacyjnych (w tym specyficznych trudnościach w uczeniu się i zachowaniu).
3. Opracowania i stosowania miejskiego systemu doradztwa pedagogicznego
oraz doskonalenia nauczycieli wszystkich typów szkół.
4. Utworzenia funduszu przeznaczonego na dokształcanie i doskonalenie
nauczycieli oraz opracowania procedur i kryteriów ubiegania się o środki
z tego funduszu.
5. Sukcesywnego zwiększania sumy środków finansowych przekazywanych do
dyspozycji dyrektorów szkół i placówek i przeznaczonych na dofinansowanie
dokształcania i doskonalenia nauczycieli.
6. Stworzenia systemu permanentnego doskonalenia kadry kierowniczej szkół
i placówek oświatowych.
7. Stałej współpracy z Samorządem Województwa Zachodniopomorskiego oraz
władzami powiatów zachodniopomorskich w zakresie doskonalenia nauczycieli
przedmiotów zawodowych oraz wykorzystania bazy szczecińskich szkół zawodowych
do doskonalenia nauczycieli przedmiotów zawodowych z terenu województwa.
8. Systematycznego zwiększania - uwzględniając możliwości finansowe miasta
- wysokości środków na dodatki motywacyjne i funkcyjne dla nauczycieli
i kadry kierowniczej.
9. Wypracowania lokalnego systemu nagradzania, wyróżniania i odznaczania
szczególnie wyróżniających się nauczycieli, zwiększenia funduszu nagród
Prezydenta Miasta Szczecina.
10. Utrzymanie i dalsze doskonalenie systemu grantów na innowacyjne programy
edukacyjne opracowane przez nauczycieli. Dalsze doskonalenie procedur
przyznawania grantów edukacyjnych na innowacje pedagogiczne nauczycieli
oraz szkół i placówek oświatowych (szczególnie innowacje o zasięgu ogólnomiejskim).
ROZDZIAŁ 12.
FUNKCJE WYCHOWAWCZE PRZEDSZKOLA I SZKOŁY, MODEL SZKOŁY ŚRODOWISKOWEJ
System oświaty dążyć musi do zrównoważenia trzech funkcji szkoły: nauczania,
wychowywania i opieki. Trudne warunki życia, częsty rozpad rodziny i więzi
społecznych, rosnące zagrożenie patologiami, uzależnieniami i przestępczością
dzieci i młodzieży nadaje szczególne znaczenie działaniom wychowawczym
szkół i placówek. Należy dążyć do:
1. Tworzenia warunków skutecznego włączania się rodziców w proces dydaktyczno
wychowawczy i opiekuńczy szkoły oraz udzielania pomocy dyrektorom szkół
w pozyskaniu rodziców swojej szkoły jako partnerów tego procesu.
2. Wprowadzenia szkoły środowiskowej otwartej dla społeczności lokalnych
i współpracującej ściśle z Radami Osiedli oraz lokalnymi organizacjami
pozarządowymi: rozszerzenie oferty zajęć pozalekcyjnych, tworzenie świetlic
środowiskowych oraz realizację potrzeb edukacyjnych środowiska lokalnego.
3. Utrzymanie zasady przyznawania grantów wychowawczych i profilaktycznych.
4. Realizacji programu "Bezpieczna Szkoła".
ROZDZIAŁ 13.
SPORT DZIECI I MŁODZIEŻY
Dbałość o rozwój fizyczny dzieci i młodzieży wymaga stworzenia odpowiednich
warunków: zapewnienia odpowiedniej ilości godzin wychowania fizycznego
w szkole, atrakcyjnych zajęć pozalekcyjnych, bazy sportowej i kadry nauczającej.
Wymaga również promowania zdrowego, aktywnego stylu życia. To ważne zadanie
edukacji.
Tworzenie warunków rozwoju fizycznego dzieci i młodzieży wymaga:
1. Budowy i modernizacji szkolnych obiektów sportowych, tak, aby po roku
2006 wszystkie szkoły miały odpowiednie zaplecze sportowe.
2. Umożliwienia w pierwszej kolejności korzystania z obiektów i urządzeń
sportowych szkół innym szkołom oraz uczniowskim klubom sportowym.
3. Objęcia szczególną opieką młodzieży uzdolnionej sportowo.
4. Objęcia dodatkowymi zajęciami korekcyjno-kompensacyjnymi dzieci z wadami
postawy i obniżoną sprawnością fizyczną.
5. Wprowadzenia programu miejskich rywalizacji sportowych na poszczególnych
poziomach.
6. Umożliwienia dzieciom i młodzieży bezpłatnego korzystania, w ramach
lekcji wychowania fizycznego i obowiązkowych zajęć fakultatywnych, z basenów
miejskich.
7. Promowania w szkołach dodatkowych zajęć rekreacyjnych, turystycznych
i sportowych.
ROZDZIAŁ 14
OŚWIATA NIEPUBLICZNA
Oświata niepubliczna jest trwałym i równoprawnym elementem systemu edukacji.
Władze miasta będą współpracować z organizacjami oświatowymi działającymi
na rzecz dzieci i młodzieży. Zostanie opracowana koncepcja korzystania
na zasadach preferencyjnych z mienia stanowiącego własność Szczecina przez
szkoły i placówki niepubliczne.
Na warunkach przyjętych dla oświaty publicznej należy:
1. Ułatwiać dostęp do systemu doskonalenia i doradztwa pedagogicznego
oraz do systemu grantów edukacyjnych i odznaczeń kadrze pedagogicznej
szkół niepublicznych.
2. Umożliwić szkołom/placówkom niepublicznym dostęp do obiektów sportowych
i kulturalnych będących własnością m. Szczecina.
3. Wspierać wszelkie imprezy w tym naukowe, kulturalne, oświatowe i sportowe
organizowane przez szkoły i placówki niepubliczne oraz udzielać wsparcia,
w tym finansowego, działaniom unikatowym podejmowanym przez szkoły/placówki
niepubliczne, w szczególności służącym promocji miasta Szczecina.
4. Zapewnić osobom prawnym i fizycznym prowadzącym szkoły i placówki niepubliczne
dostęp do informacji związanych z polityką edukacyjną Miasta Szczecina.
ROZDZIAŁ 15
PRZYGOTOWANIE DO INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ
Przygotowanie oświaty do integracji europejskiej jest jednym z najważniejszych
zadań stojących przed władzami wszystkich szczebli. Uczniowie, rodzice
i nauczyciele muszą czuć się równoprawnymi uczestnikami integracji, a
w zjednoczonej Europie polska młodzież musi być dobrze przygotowana do
wspólnej nauki. Dążyć należy do:
1. Popierania wymiany i współpracy szkół, nauczycieli i ludzi nauki z
krajami UE.
2. Wspierania różnorodnych działań promujących Polskę, region, dokonania
poszczególnych szkół.
ROZDZIAŁ 16.
BAZA SZKÓŁ I PLACÓWEK
Edukacja wysokiej jakości wymaga dobrej bazy i właściwego wyposażenia
szkół i placówek. Należy:
1. Przeprowadzić diagnozę stanu bazy szkół i placówek oświatowych oraz
diagnozę ich infrastruktury dydaktycznej, by na tej podstawie określić
rzeczywiste potrzeby dla pełnej realizacji zadań wynikających z przyjętej
uchwały.
2. Opracować katalog miejskich standardów w zakresie bazy i wyposażenia
szkół i placówek oświatowych oraz harmonogram ich realizacji do roku 2015.
3. Sukcesywnie prowadzić remonty obiektów oświatowych przyjmując za priorytet
remonty tych obiektów, które stanowią zagrożenie warunków bezpieczeństwa
i nauki dzieci i młodzieży oraz pracującej w nich kadry, a następnie remonty,
których efektem będzie obniżenie kosztów eksploatacyjnych.
4. Opracować długofalowy plan inwestycji uwzględniający potrzeby oświatowe
miasta wynikające z przyjętej sieci szkół i placówek oświatowych oraz
ich docelowych zadań określonych w niniejszej uchwale.
ROZDZIAŁ 17.
SZKOLNICTWO WYŻSZE
Studia wyższe są integralną częścią edukacji. Zadaniem szkolnictwa wyższego
jest nie tylko kształcenie studentów w sposób zbieżny z potrzebami, oczekiwaniami
i aspiracjami edukacyjnymi młodych ludzi. Uczelnie mają również obowiązek
włączania się w rozwiązywanie ważnych problemów cywilizacyjnych i lokalnych.
Jako element systemu oświaty szkoły wyższe mają zadania związane z kształceniem
i doskonaleniem nauczycieli, powinny wspomagać pracę szkół i wspierać
uczniów zdolnych oferując im indywidualny tok rozwijania zainteresowań
naukowych, udostępniając sprzęt i laboratoria, tworząc koła naukowe.
Władze miasta będą wspierać rozwój uczelni wyższych i współpracować z
nimi, przy zachowaniu pełnej ich autonomii, oczekując w zamian inspiracji
ludzi nauki w modernizowaniu systemu nauczania, popularyzacji wiedzy i
osiągnięć naukowych w różnych typach szkół.
ROZDZIAŁ 18.
FINANSOWANIE ZADAŃ EDUKACYJNYCH
Prawidłowe funkcjonowanie oświaty zależy w znacznym stopniu od wysokości
środków finansowych przeznaczonych na tę sferę oraz od sposobu zarządzania
tymi środkami.
Dla zapewnienia właściwej realizacji zadań polityki oświatowej miasta
należy:
1. Sporządzić analizę przewidywanych kosztów realizacji zadań edukacyjnych
wynikających z przyjętej uchwały "W sprawie polityki edukacyjnej
Miasta Szczecina"
2. Stworzyć miejski system racjonalnego finansowania szkół i placówek
oświatowych.
3. Sporządzić plan inwestycji i remontów obiektów oświatowych do 2015
r. wraz z harmonogramem jego realizacji, odpowiadającym możliwościom budżetu
miasta.
4. Systematycznie zabiegać o pozyskiwanie środków pozabudżetowych na realizację
zadań oświatowych.
5. Opracować i wprowadzić systemowe zasady gospodarowania środkami specjalnymi
przez szkoły i placówki oświatowe.
ROZDZIAŁ 19
JAKOŚĆ OŚWIATY
Jakość edukacji jest wyzwaniem XXI wieku. Dążenie do osiągania wysokich
wyników kształcenia, wychowania i opieki jest trwałą troską całego środowiska
oświatowego. Jakość tworzy się wewnątrz systemu oświaty i zależy zarówno
od dyrektorów szkół jak i nauczycieli, uczniów i rodziców. Władze samorządowe
będą wspierały wszelkie działania prowadzące do stałego podnoszenia jakości,
tworzenia systemowych rozwiązań we wszystkich obszarach oświaty. Należy:
1. Stworzyć system określania, monitorowania i podwyższania wskaźników
określających jakość edukacji dla wszystkich obszarów oświaty, posługując
się wcześniej przyjętymi standardami sposobności i skuteczności działania
szkół i placówek oświatowych.
2. Na każdym etapie działania tworzyć warunki do poprawy jakości pracy
szkół i placówek oświatowych we wszystkich obszarach ich działalności.
3. Stworzyć system zewnętrznej i wewnętrznej oceny jakości szkół i placówek
oświatowych uwzględniający przyjęte standardy edukacyjne, autonomię szkół
w zakresie tworzenia własnych programów realizacji zadań edukacyjnych
i dążenia do ciągłej poprawy jakości swoich usług.
4. Stworzyć miejski system gratyfikacji szkół i placówek oświatowych osiągających
szczególnie wysokie wskaźniki jakości pracy oraz promować ich osiągnięcia
(np. przez wprowadzanie zasady uzyskiwania certyfikatu jakości itp.)
|