Pomniki i tablice w Szczecinie

Odsłonięty 3 maja 1960 r. Projekt i realizacja – Sławomir Lewiński, przy współpracy z Mieczysławem Welterem. Powstał na zlecenie i ze środków Wydziału Kultury Wojewódzkiej Rady Narodowej. Szczeciński artysta tak oto w rozmowie z „Kurierem Szczecińskim” w 1960 r. zrelacjonował przebieg robót: „Pomnik Mickiewicza wykonałem przy współudziale kolegi Mieczysława Weltera. Praca trwała cały rok. Trzeba było zrobić trzy modele. Najwięcej było kłopotu z tym ostatnim, największym, o rozmiarach pomnika. Wykonywałem go z gliny na placu przy ul. Młyńskiej. Była już jesień. Gdyby w tym czasie zaskoczył mróz, cały wysiłek poszedłby na marne. Zdążyłem wykonać potężny odlew w gipsie, a potem obróbka dłutami w sztucznym kamieniu...”. Nad prawidłowym przebiegiem prac czuwali: Kierownik Wydziału Kultury WRN w Szczecinie – Jerzy Krygier, Kierownik Wydziału Propagandy KW PZPR – Jerzy Waserman, a także Janusz Maciejewski z Wydziału Propagandy KW PZPR. Pomnik odsłonięto na początku maja 1960 roku, inaugurując tym samym obchody Dni Oświaty, Książki i Prasy na Ziemi Szczecińskiej. Wśród licznych gości zaproszonych na tę uroczystość obecni byli między innymi: I sekretarz KW PZPR – Antoni Walaszek, przewodniczący Prezydium WRN – Włodzimierz Migoń, przewodniczący Prezydium MRN – Jerzy Zieliński, a także konsul generalny CSR w Szczecinie – E. Rabiska oraz konsul ZSRR w Szczecinie – I. Skaczkow. Aktu odsłonięcia dokonał Jerzy Zieliński. Po opadnięciu białej zasłony oczom zgromadzonych obserwatorów ukazał się monumentalny pomnik Adama Mickiewicza. –Narodowy wieszcz przedstawiony w pozycji stojącej. Ubrany w długą, sięgającą do ziemi, lekko pofałdowaną szatę. Twarz o surowym spojrzeniu, zwrócona w stronę Wałów Chrobrego i Odry. W dłoniach poety księga. Na frontowej ścianie postumentu tablica z napisem: „ADAM MICKIEWICZ”. Ustawiony w miejscu, w którym przed II wojną światową znajdował się pomnik króla Prus i cesarza Niemiec – Fryderyka III. – Adam Mickiewicz ur. 24.12.1798 r. w Zaosiu pod Nowogródkiem, zm. 26.11.1855 r. w Konstantynopolu. Poeta, pisarz dramatyczny, publicysta, działacz polityczny. Współzałożyciel Towarzystwa Filomatów – tajnego związku młodzieży studenckiej. Uważany za jednego z największych poetów polskich.