ul. Korsarzy 34, Zamek Książąt Pomorskich elewacja skrzydła wschodniego, tablica erekcyjna fundacji Barnima XI, 1538 r.
Zamek Książąt Pomorskich, skrzydło wschodnie, elewacja od strony dziedzińca (nad krużgankiem), wapień, relief, polichromia zrekonstruowana, wys. 215 cm x szer. 130 cm. – Ufundowana w 1538 r. przez księcia pomorskiego Barnima XI, renesansowa, dzieło tzw. Mistrza Płyt Erekcyjnych. W literaturze uważana za płytę erekcyjną południowego skrzydła zamku, wtórnie przeniesioną na elewację skrzydła wsch., według niektórych badaczy wykonana dla zamku w Darłowie i w 1892 r. przeniesiona do Szczecina. Konserwowana w l. 1991 i 200… – Relief z przedstawieniem herbu książąt Pomorza Zachodniego. Dziewięciopolowa tarcza herbowa podtrzymywana po bokach przez antytetycznie ustawionych „dzikich mężów” zwieńczona klejnotem z pióropuszem i otoczona labrami. Po bokach pilastry dźwigające architraw z napisem: „BARNIM. D.G. EIVS.NOIS. X. BOGISLAI/ X. FILIVS. STETTIN. PO. CAS. WAN/ DUX. RVGIEQ. PRIN. COM. GVSCO. 1538”. – Książę Barnim XI – młodszy syn Bogusława X, ur. w 1501 r. Początkowo współrządził ze starszym bratem Jerzym I, od 1531 panował samodzielnie. Wyraził zgodę na podział księstwa na dzielnicę szczecińską i wołogoską, którą przekazał bratankowi, ks. Filipowi I. W 1534 r. przyjął uchwałę Sejmu Trzebiatowskiego, wprowadzającą Reformację, w 1543 r. ufundował wraz z bratem półwyższą szkołę w Szczecinie, tzw. Pedagogium. W 1538 r. rozbudował w późnogotyckich formach południowe skrzydło zamku, co upamiętnić miała tablica. W 1568 r. przekazał rządy bratankowi, ks. Janowi Fryderykowi. Zmarł bezpotomnie w 1573 r.
|
| Literatura: | Bethe H., Die Kunst am Hofe der pommerschen Herzöge, Berlin 1937, s. 26; Glińska M., Plastyka kamienna na Pomorzu Zachodnim w l. 1530-1640 [w:] Sztuka Pomorza Zachodniego, Warszawa 1973, s. 310-311; Glińska M., Rzeźbiarze na zamku szczecinskim [w:] Zamek Książęcy w Szczecinie, Szczecin 1992, s. 186; Lemcke H., Die Bau- und Kunstdenkmler des Regierungsbezirks Stettin, Heft XIV, Abt. I, das Königliche Schloss in Stettin, Stettin 1909, s. 6.
|
