Pomniki i tablice w Szczecinie

aleja Wyzwolenia 52, FIGURA ŚW.KAROLA BOROMEUSZA, ok. 1911r.

Dziedziniec Szpitala Miejskiego (dawniej Kolejowego), al. Wyzwolenia. Sztuczny kamień, polichromia, wys. 180 cm, ok. 1911 r. Neobarokowa figura pochodzi z kościoła p.w. św. Karola Boromeusza, lub katolickiego szpitala prowadzonego przez siostry elżbietanki, otwartego w 1911 r. Obecnie ustawiona wprost na ziemi, jest pełno postaciowym przedstawieniem świętego, ukazanego w stroju biskupim, w czerwonej sutannie, białej komży obszytej dołem koronką, w czerwonej piusce na głowie i z krzyżem na piersi. Święty, o smukłej ascetycznej twarzy stoi z pochyloną głową i wzrokiem utkwionym trzymany w ręce krzyż. – Święty Karol Boromeusz – właściwie Carlo Borromeo, ur. 2.10.1538 w Aronie we Włoszech, zm. 3.11. 1584 r. w Mediolanie. Pochodził ze znakomitego hrabiowskiego rodu. W wieku 12 lat został opatem jednego z klasztorów, mając 14 lat rozpoczął studia na uniwersytecie w Pawii, gdzie w 1559 r. uzyskał stopień doktora. Wkrótce potem został sprowadzony do Rzymu przez wuja, papieża Piusa IV, który mianował go tajnym sekretarzem, a potem kardynałem-diakonem. Dopiero jednak w 1563 r. przyjął święcenia kapłańskie, a w kilka miesięcy po nich – sakrę biskupią, zostając jednocześnie kardynałem i arcybiskupem Mediolanu. Urząd ten sprawował do śmierci, oddając się praktykom ascetycznym i poświęcając pracy nad odnową życia religijnego w diecezji. Położył wielkie zasługi w przygotowaniu Soboru Trydenckiego i wprowadzeniu jego uchwał w życie, był m.in. założycielem pierwszego na świecie seminarium duchownego. Zmarł w wieku 46 lat w wynika ataku febry. Pochowany został w krypcie katedry w Mediolanie. Beatyfikowany w 1602, kanonizowany w 1610 r., jest m.in. patronem diecezji Lugano, Uniwersytetu w Salzburgu, Stowarzyszenia św. Karola Boromeusza, duszpasterzy, seminariów, sióstr Boromeuszek. Był też imiennikiem i patronem papieża Jana Pawła II.